Karanlık Sokaklar (Yaşar Kutlu)

Hoca "Allah-u Ekber" der,
Ben "simit" diye bağırırdım,
Daracık sokaklarında Amasya'nın.
Ne hoca beni ne de ben hocayı tanırdım.
O da ben de bir hakikati,
Taşırdık kör sabahlara.

Bilirdim küçük çocuklar nerede uyuyor,
Gider o pencerelerin dibinde durur bağırırdım.
"Amasya'nın unundan, şimdi çıktı fırından,"
"Taze gevrek simiiit."

Açılırdı pencereler,
Çıkardı sabahlıklı hanımlar.
"Bağırma orda cırlak cırlak,"
"Çekil git çocuklar uyanacak".

Ben çocuk değil miydim?
Ama ben uyanmış bir çocuktum.
Bu hanımın çocukları
Uyanmasın benim gibi derdim.
Bu hanımın yüreği
Yanmasın annemin yüreği gibi.

Çekilir giderdim,
Korka korka,
Karanlık sokaklarına Amasya'nın.