Aklımın almadığı şeyler var, bunlardan biri
Vicdanıma sığmıyor bir vicdanımın olması
Her yaşam ölüme aynı uzaklıktadır, desen de
Hayat, her zaman gereğinden uzun sürer
İyilik, dünyayla boks yapan bir kelebek gibidir
Oysa, seyirci üstünlüğü vardır hep kötülüğün
Sabah ezanında sesi kısılan imamın utanışını
Alıp şuraya koyalım. Utanıyor musun? Böyle iyi
Alıp şuraya koyalım. Utanıyor musun? Böyle iyi
Doğruyu bulduran her sorunun cevabını biliyorum,
Üzümün şaraptan yapıldığını belirten bir terslik
bilgisi
Ya da tüm hayatı bir kediye dokunarak sevmenin
İnsanı nedensiz gücendiren hali mi dersin
Otogarlara gidip bazen kendini uğurlamak istersin
Adını sorana, o taşındı buradan, denmesini
Eve geç kalırsın ilk gençliğinden beri
Eve geç kalırsın ilk gençliğinden beri
İstemediklerin hep yanındadır sanki
Aklımın aldığı şeyleri sana söyleyemem ki
Evveli ahir olan hayata, ahiri ebed mi diyelim
Yetersiz bakiye gibi, mahcubuz kendi ellerimizle
Uzatıp kendi ellerimizi tutuyoruz, uzanıp kendi
ellerimizle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder